Monografia ukazuje kwestie obecności i powiązań książki popularnonaukowej ze szkołą w Polsce Ludowej. Omówione zostały uwarunkowania historyczne tych zagadnień, rozważane na tle polityki oświatowej prowadzonej w latach 1945-1989, szczególnie status książki popularnonaukowej w programach nauczania i innych przepisach ministerialnych, zalecenia bibliograficzne i metodyczne dla szkół wskazujące na repertuar wydawniczy książek popularnonaukowych oraz możliwości ich zastosowania w praktyce. Opisano aktywność wydawniczą PZWS oraz oddziaływanie bibliotek szkolnych na uczniów i nauczycieli w celu zintensyfikowania wykorzystywania piśmiennictwa popularnonaukowego, którymi dysponowały placówki oświatowe. Zainteresowanie książką popularnonaukową wśród uczniów i nauczycieli przeanalizowano oparciu o wyniki przeprowadzanych wówczas badań i sondaży czytelniczych.
Jest to pierwsza w polskiej literaturze naukowej praca omawiająca zagadnienie książki popularnonaukowej i jej wykorzystania w szkole jako (realny lub potencjalny) środek dydaktyczny, ale też jako narzędzie propagandy, indoktrynacji młodego pokolenia. Takie spojrzenie – przez pryzmat funkcjonowania szkoły – dało możliwość ukazania różnorodnych funkcji, jakie przypisywano temu piśmiennictwu.
„Jest to wieloaspektowa i – można rzec – wielogłosowa prezentacja zagadnień i szczegółowych problemów związanych z literaturą popularnonaukową dla młodych czytelników. Owa wieloaspektowość i wielogłosowość wynikają z interdyscyplinarności podjętej problematyki. Autorka bowiem doskonale zdaje sobie sprawę z faktu, że komplementarne spojrzenie – z perspektywy bibliologii, ale też m.in. historii oświaty, pedagogiki, dydaktyki – na obiekt refleksji badawczej pozwoli osiągnąć zakładane efekty. Takie ujęcie sprawiło, że recenzowana praca znakomicie wpisuje się w potrzeby badawcze bibliologii (i nie tylko), tym bardziej, że omawiana problematyka dotychczas nie została w pełni wyeksplorowana” – dr hab. Jolanta Dzieniakowska, prof. UJK.